دراخبار رادیو شنیدم که یک کاج کریسمس یازده میلیون دلاری در ابوظبی یعنی همان شیخ نشین نیم وجبی که ادای یک کشور را در می آورد،برپا می شود و با شنیدن این خبر تصویر غم انگیزی در مقابل چشمانم جان گرفت نه اینکه از شکوه یک جشن در جایی از این دنیای غم انگیز دچار بخل و حسادت شده باشم! نه! بلکه از بلای خانمانسوزی دلم بدرد آمد که در ایران بلازده ی ما حکومتی بر سر کار است که ماهانه 25 میلیون دلار به حماس در غزه کمک می کند اما خانوار ایرانی از داشتن یک وعده غذا!، محروم است و کودک ایرانی در حسرت یک لقمه نان شب، بی شام سر به بالین می نهد و حکومتی که نه ربطی به عرب یا فلسطین و غزه دارد و نه سر پیاز آن ماجرا و نه ته پیاز آن است از سفره ی تهیدستان ایران می دزدد و به شکم مشتی خرافه مست ِ قاتل می چپاند! اما
از نژاد وُ مرام وُ فرهنگ وُ تفکر و قوم وُ قبیله ی همان مشتی خرافه مست قاتل، که نان به تحمیق و گرو کشی مردم گرفتار آمده در تیره روزی وا اسلاما،می خورد؛ کشوری عربی! برای جشن کریسمس درخت کاج یازده میلیون دلاری برپا می کند!
این را بگذارید کنار ماجرای آن کشتی ماوی مرمره که هنوز هم سنگ آن را به ناروا به سینه می زنند و حقارت و واپسگرایی و دزدی و فریبکاری خودشان را لاپوشانی می کنند!(تو گویی سرطانی که با خمینی به ایران آورده شد، ریشه دوانده و با اردوغان یعنی احمدینژاد فوکولی در ترکیه! می رود آن کشور را نیز در نوبت پس از ایران قرار دهد یعنی همان بلایی که بر سر ایران زمان شاه آمد، بر سر ترکیه ی آتاتورک بیاید! خوابی که می رود به کابوس واقعی ترکها تعبیر شود.)
از ماجرای اعراب دهه ها می گذرد ودر همه ی این سالها، بیش از هر ملت و ملیتی در منطقه، اعراب هستند با بیشینه ی منابع نفتی و گازی در منطقه و ثروتهایی چنان گسترده و فراوانی که همه خاورمیانه می توانست کاج یازده میلیون دلاری هر ساله برپا کند و در نیکبختی و آزادی و شرایطی انسانی زندگی کنند اما هماره دیده و شنیده ایم که در یک جایش گورهای دسته جمعی برپا می شود، در جایی دختری را چال می کنند، در جایی به شمشیر گردن می زنند، در جایی رئیس حمهورش سی سال بر سر ریاست می ماند و فرزندش جانشینش! و درجایی انتخابات مردمی است و دیکتاتور جای دیکتاتور می نشیند و با همه ی این شرایط و دوره های غم انگیز در حقارت و غارت و خرافه و مرگ بر این و مرگ بر آن سیاهی لشکر چاق می کنندو اعراب در فقر و فلاکت و هزار درد بی درمان روزگار می گذرانند، هیچکس هم ککش نمی گزد! و در این وانفسای اعراب از بیخ عرب حکومتی در ایران بلا زده ی ما بر سر کار می آید که تخته گاز مجیز همین از بیخ عربان می گوید و از جان و مال ایرانی می دزدد و غارت می کند به سیاهکارترین و ارتجاعی ترین نیروهای سیاسی همین اعراب ِ از بیخ عرب! می بخشد! و همینجای ماجراست که درد به استخوان ایرانی می رسد که این جانیان از کدام سوراخ قهقرای تاریخ سر بدر آورده اند!کاج یازده میلیون دلاری در شیخ نشین عربی! کمک 25 میلیون دلاری به حماس از سوی حکومت اسلامی در ایران ایرانی ِ غیر ِ عرب!
و این همان تصویر غم انگیزاست که با شنیدن خبر در مقابل چشمانم جان گرفت!
http://shooram.blogspot.com/2010/10/blog-post_6845.htmlاین فریاد مرا بگذارید کنار این یکی که به فغان آمدم:
وای اگر از پس امروز بود فردایی - گیل آوایی
وای اگر از پس امروز بود فردایی - گیل آوایی
No comments:
Post a Comment