سه شعر از توماس ترانسترومر با برگردان فارسی - گیل آوایی

سه شعر از توماس ترانسترومر

با برگردان فارسی

گیل آوایی

هشت اکتبر2011

 

ماه آوریل و سکوت

بهار می آرامد متروک

برکه ی تاریک مخملین

بی بازتاب از کنار من می خزد

همه ی آنچه که می درخشند

گلهای زردند

که با سایه ی خود می کشم

چونان ویولنی در جعبه ی سیاهش

تنها چیزی که می خواهم بگویم

سوسوهای نور ِ رسیدن

مانند نقره در یک بنگاه رهنی است

April and Silence

Spring lies deserted.

The velvet-dark ditch

crawls by my side without reflections.

All that shines

are yellow flowers.

I’m carried in my shadow

like a violin in its black case.

The only thing I want to say

gleams out of reach

like the silver

in a pawnshop.

چشم انداز و خورشید

خورشید از پشت خانه بیرون می آید

میانه ی خیابان می ایستد

و در ما نفس می کشد

با باد سرخ اش

اینسبروک[1] ، باید ترا ترک کنم

اما فردا

آفتاب سوزانی خواهد بود

در جنگل نیمه مرده

جاییکه ما باید کار و زندگی کنیم

Landscape with Suns

The sun emerges from behind the house

stands in the middle of the street

and breathes on us

with its red wind.

Innsbruck I must leave you.

But tomorrow

there will be a glowing sun

in the gray, half-dead forest

where we must work and live.

میانه ی زمستان

نور آبی

از لباس من می تابد

میانه ی زمستان

دایره زنگی ِ یخ را به صدا در می آورد

چشمانم را می بندم

دنیای ساکتی است

یک شکاف است

جاییکه مرده ها

از مرزها عبور دادند

Midwinter

A blue light

radiates from my clothing.

Midwinter.

Clattering tambourines of ice.

I close my eyes.

There is a silent world

there is a crack

where the dead

are smuggled across the border.

---

[1] اسم یک شهر است