Wednesday, January 13, 2010

همه هستند وُ ولی نیست کسی

همه هستند ولی نیست کسی
گیل آوایی
دوازده ژانویه 2010

زتو آری خبری نیست
رفیق
اگر هم هست
زمانی، گاهی
مهربانی ِ ترا
چو لب ِ تشنه لبی بر ساغر
می چشم واژه زلال تو که گویی
هایی
از سر نیمه شب دلتنگی
تا که بام دگری شام شود
وَ شب وُ باده وُ آوای هواری در من
به دمانی که خیال
یاد یاران مرا می بافد
تور صد خاطره، دام
و چنین است مدام
روزگارم با یار
روزگارم با یاد
روزگاری که در آنم
باری
همه هستند و ولی نیست کسی
منم و یک دریا بیتابی

No comments: