من انسانم- فارسی با برگردان فرانسه

این شعر همراه با یکی دو شعر دیگرم در جشنواره ی شعر/تئاتر/موسیقی پاریس خوانده شد که اینجا با شما قسمت می کنم

من انسانم

گیل آوایی

1 فوریه 2011

نه خرمن

نه پتک

نه جنگل

نه تفنگ

نه مشت

نه سیاهی لشکر

انسانم

داد ِمن بیداد نیست

خاک ِمن نه از برای مرگ

خاک من نه از برای گور

خاک من

برای زندگیست

همچون هر نفس از اسمان بی دریغ

همچون هر گام بر خاک تا بی نهایت مهر

من انسانم

بندگی هیچ اللهی از من نیست

و نیستم از آن هیچ اللهی هم

آفرینش مرا به الله ربط داده اند

به هراس از هر انکار

و من  بی هراس

هیچ اللهی به رسمیت نمی شناسم

من

انسانم

زندگی به مرگ

حقارت عریانیست به انسان بودنم

تفسیری وارونه از بایسته های من

من انسانم

این جهانی ام

فلسفه ی وجودی من زندگی ست

با مرگ برای بودنم بیگانه ام

کرامت من بالندگی من است

عشق جاودانگی من

آرزوهای من

آبی بی انتهای زیبایی ستودن

پیوند  آب و آتس وباد و خاک

و رستگاری من

پاکی ِهمه ی من است

نشانه ی انسان بودن

وانسانی زیستن

من انسانم

نه خرمنی برای غارت

نه پتکی برای نان که بمانم

جنگلی نیستم از برای جنگ که حقی بستانم

خود بستایم

من انسانم

به تمامی ِ زنده بودن و زندگی

در پیچ و تاب هیچ اما و اگری

تعریفم نیست

انسانم.

Moi je suis l’humain

par GilAvaei

traduit par Farahnaz Djafari-Leblais

Moi je suis l’humain

Moi  je suis l’humain

Non la meule de blé

Non le marteau de forgeron

Non la jungle

Non le fusil

Non le poing

Non le figurant

Suis l’humain

Mon cri n’est pas la violence

Ma contrée ne se destine pas à la mort

Ma contrée  ne se destine pas à la tombe

Ma contrée se destine à la vie

De même que chaque souffle du ciel sans regret

De même que chaque pas sur la terre de l’infinie  bienveillance

Moi je suis l’humain

Dévotion d’aucun Allâh n’est  de moi

Et j’en appartiens non plus à aucun

Par peur d’un quelconque désaveu

Ma création on la lie à Allâh

Et moi sans crainte  ne m’en adhère à aucun

Moi je suis l’humain

La vie au prix de la mort

Serait le pur dédain à l’encontre de mon humanité

Serait le revers de l’exégèse de mes devoirs

Moi je suis l’humain

Je suis de ce monde

La philosophie de mon existence est la vie

Pour exister je suis étranger avec la mort

Ma générosité est mon orgueil

L’amour est mon éternité

Mes désirs

Le bleu infini vénération du beau

L’assemblage  de l’eau du feu du vent et de la terre

Et ma délivrance

Est la pureté de tout mon être

Mon repère d’être humain

Et de vivre humain

Moi je suis l’humain

Non la  meule de blé à pillage

Non le marteau de forgeron pour  le pain afin de subsister

Je ne suis pas la jungle destinée à la guerre aux fins de passe- droits

Afin de me vanter

Moi je suis l’humain

A l’intégrité d’être vivant et la vie

Ma définition n’est pas  dans les tortueux recoins d’aucuns doute et crainte

Suis l’humain

Suis l’humain