شبانه
گیل آوایی
نیمه شب، بامداد سه شنبه 6 مه 2009
مهربانی ِ بی رمقیست
این روزها
روزگار ِ جارزدنهای بی گذر
هیچ دهانی آواز نمی دهد
درد مشترک
بار ِ بی باری ِ یک حرف است
ربط ِ بی ربطی ِ هرکه هرکه باد
لب
بیهوده می ساید تهی سبو
جام ِ بی نوش بادا
تلختر از تنهایی
زورنوش می شود
آه
اگر می بود
شعله کشان ِ بی غش ِ یک همصدایی
یاد
تنها یار ِ همراه ِ بی کسیست این روزها
می دانی؟
بازگشت
نیمه شب، بامداد سه شنبه 6 مه 2009
مهربانی ِ بی رمقیست
این روزها
روزگار ِ جارزدنهای بی گذر
هیچ دهانی آواز نمی دهد
درد مشترک
بار ِ بی باری ِ یک حرف است
ربط ِ بی ربطی ِ هرکه هرکه باد
لب
بیهوده می ساید تهی سبو
جام ِ بی نوش بادا
تلختر از تنهایی
زورنوش می شود
آه
اگر می بود
شعله کشان ِ بی غش ِ یک همصدایی
یاد
تنها یار ِ همراه ِ بی کسیست این روزها
می دانی؟
بازگشت
No comments:
Post a Comment