Sunday, March 29, 2009

وسته ده هرچی بزم توفانه مه نی دست و پا‏

.
وان کونم بالا نی یم دونبـــــــاله فردا بیش از این
دین میرم گردابه من وان گردم از پا بیش از این

وسته ده هرچی بزم توفـــــانه مه نی دست و پا
های بپرکم ویشتایی از باد و سرما بیش از این

ده بدا دونیا فوگورده مردومــــــــانام گوز بجیب
هرکی هرچئ به جهندم بی سراپــــا بیش از این

آب جه سر بوگذشته بیخود های بزم وِر جولفه جا
واستی از مردوم گروختن نه کی همپا بیش از این

یاری یو یاور داهــــــــــــــــان آبچا بو گفتن ده نشا
بی چرا ره وسته مردن بی مهابــــــــــا بیش از این

آی دمرده یاره زندان یاره هر تـــــــــــــا کار و زار
ده واسی جنگل جوخوفتن نه کی روسفا بیش از این

گیل آوایی داب نوکون سختی می یانی آهــــــــو داد
سینه آب گردابه مئن، نه کی اوروپــــا بیش از این!
.

No comments: