دو روز پیش پیشنهادی را در سایت هنر و ادبیات پرس
لیت مطرح کردم از این قرار که جایی( هر جایی از جنگل گرفته تا کویر لوت، از کرانۀ
خلیج فارس تا دریای کاسپی) را برای یادمانِ نویسندگان، شاعران و هنرمندان ایرانی
که دور از میهن و در غربت درگذشته اند، اختصاص یابد. در چنین جایی با نام
نویسنده/شاعر/هنرمند ایرانیِ مورد نظر یک درخت به یادگار کاشته شود.
چنین جایی می تواند محلی برای برای مراسم یادبود/سالگرد و گرامیداشت نویسنده/شاعر/هنرمند
ایرانی از سوی خویشان، دوستان، یاران آشنا، همه ساله برگزار شود.
روی سخن در اینجا بیشتر با کانون نویسندگان ایران
و سپس فرهیختگان و تلاشگران فرهنگی و حقوق انسانی در داخل ایران است.
منظور از نویسندگان، شاعران و هنرمندان، آنانی
هستند که پس از کوچ، گریز، ترک میهن خود به ایران بازنگشته اند.
خواهش می کنم این پیشنهاد را به هر راهی که ممکن
است به آگاهی همگان برسانید تا شاید به آنانی که می توانند، آستین بالا زنند!
با مهر و احترام
گیل آوایی
بهرام شید ۱۸ خرداد ۱۳۹۵
- ۷ ژوئن ۲۰۱۶
هلند
